Katedra, dawniej kościół farny
Lokacja trójnawowego kościoła farnego pw. św Michała Archanioła i św. Jana Chrzciciela, zrealizowana została w latach 1504-25 z fundacji księżnej Anny mazowieckiej – żony księcia Konrada III oraz jej synów Stanisława i Janusza III, pod kierunkiem proboszcza Jana Wojslawskiego. Do świątyni przeniesiona została parafia z kościoła na Popowej Górze. Bryla kościoła stanowi świetnie zachowany przykład gotyku mazowieckiego. Wnętrze zdobią między innymi unikalne renesansowe nagrobki starostów łomżyńskich. Uwagę zwraca dobrze zachowane sklepienie gwiaździste i kryształowe oraz manierystyczne i barokowe wyposażenie wnętrza (XVI-XVIII w.), w tym ambona z I polowy XVII w. oraz kaplica Matki Boskiej Pięknej Miłości. Wśród obrazów na szczególną uwagę zasługują: św. Franciszek z końca XVIII wieku, Matki Boskiej Nieustającej Pomocy malowany w 1900 roku przez Wojciecha Gersona, oraz Chrystusa na krzyżu – barokowy z XVIII wieku. W podziemiach świątyni urządzone są katakumby z najstarszymi zachowanymi pochówkami, zabytkami sztuki sakralnej oraz pochówkami Biskupów.
