Sobór św. Trójcy
Po utworzeniu przez władze carskie w roku 1867 guberni łomżyńskiej, zdecydowano o potrzebie budowy reprezentacyjnej świątyni prawosławnej. W roku 1873 położono na wolnym placu kamień węgielny, a w roku 1877 cerkiew wyświęcono, nadając dla placu nazwę Soborny. Od 1917 roku plac nosił nazwę Henryka Sienkiewicza, a od roku 1989 – Jana Pawła II. Cerkiew zbudowana w stylu eklektycznym, była trzynawową bryłą z dwiema ośmiobocznymi wieżami zakończonymi kopułami, a na przeciwległych rogach nawy głównej umieszczono cztery mniejsze kopuły na ośmiobocznych bębnach. Po odzyskaniu niepodległości świątynia została przeznaczona na kościół garnizonowy, a następnie przejęta decyzją władz przez Kościół Katolicki i przebudowana dla potrzeb parafii pw. Wniebowzięcia NMP.
